Oh oh Roterodamum, mooie stad achter de havens
Door: garricknassy
Blijf op de hoogte en volg Garrick
20 Februari 2011 | Filipijnen, Manilla
http://www.youtube.com/watch?v=GLvohMXgcBo
Laatst heb ik voor de verandering even Rotterdamnieuws opgezocht. En ik moet eerlijk zeggen bij het zien van de Delftse poort: opeens miste ik Rotterdam. En dit ondanks het feit dat er weinig steden zijn die zou grauw zijn als de 'Motorcity' van Nederland. Als je aankomt op CS sta je midden in een bouwput, kan het erger? Jazeker, want vroeger kwam je midden in een soort strafkamp aan waar je zo snel mogelijk weg wilde. Was dat wat onze ongekroonde minister-president Wilders voor ogen heeft met tuigdorpen? Een aggresieve sfeer, bittere gezichten, dealers in de hoek waar die ene vierkante meter is die de camera's niet dekken. Weinig steden in Nederland die zo boos kunnen kijken als Rotterdam!
Maar van alle steden die ik bezocht heb vind ik dat Rotterdam nog het meeste op Manila lijkt. 'Huh?', 'Wat?' hoor ik jullie zeggen, maar jullie hebben het goed gehoord. Rotterdam is weliswaar een havenstad, dus zou de vergelijking met Singapore of Shanghai niet misstaan. Of als immigrantenstad de vergelijking met Parijs of Hongkong. Maar gevoelsmatig zeg ik: Manila. Beide steden zijn namelijk plat gebombardeerd. En in beide gevallen hebben de beste architecten en stedebouwkundigen ter wereld een dode niet tot leven kunnen wekken.
En toch zijn er plekjes in de kille ledematen van Rotterdam, waar zich een warme ader dicht onder de huid bevindt: Dizzy, Tiki bar, Hemingway, Warung Mini, King Foeng, Cinerama, Rotown. Zo ook in Manila: als toerist zie je alleen de toeristische wijk. Maar nu ik in een woonwijk zit en met Manilenos op stap ga kom ik op andere plekken: Voetbal boven op een flatgebouw, futsalworkshops met een NGO voor straatkinderen, reggae en soul gigs in een omgetoverde garage met artgalleries, Spaanse arthouse movies in een leslokaal. Net als bij Rotterdam moet je de schurftlaag eerst afkrabben, maar daarna zie je wel stukjes gave huid!
Van de jongens waarmee ik wekelijks voetbal is een aantal architect. En als iemand me een andere bril kan geven om naar een stad te kijken dan zijn het wel architecten. Gisteren stond dus in het teken van een photowalk door de oude wijken van Manila inclusief een introductie in esthetica. Met trots worden me Art-deco, neo-klassieke, postmoderne gebouwen aangewezen. De Amerikaanse stedenplanners hadden een visioen met Manila als Amerikaanse hoofdstad in de Oost (lees: als vooruitgeschoven post t.b.v. monopoly). Dus werden parken en gebouwen a la Capitol Hill (Washington) aangelegd. Verder volop art deco die de Amerikanen hebben neergezet (foto's architectuur). Met een uiterste inspanning pers ik m'n beperkte architectonische kennis eruit (Loentje, tnx!) aangevuld met wat ontwerpen in Rotterdam. Ja, ook deze jongens zijn namelijk bezeten van Nederlandse architecten als Koolhaas, Mecanoo en MVDRV. En ik heb het idee dat wij in NL zo nuchter zijn dat 'Dutch Design' in het buitenland vele malen meer wordt gewaardeerd dan bij onszelf. In ieder geval kom ik niet vaak een groep buitenlanders tegen die meer geinteresseerd is in 010 dan in 020!!
'My block' hier in Manila heeft verder alles wat m'n hartje begeert. Vergeleken met de Hypermarkt om de hoek is de AH XXL in NL maar een veredelde buurttoko (foto XXL). Verder in de straat ook een low-budget mall, lokale eettentjes (foto warungs) aan huis en.....een kleine schattige massagesalon naast de deur! Normaal gesproken ben ik te gierig om hier geld aan uit te geven, maar nu ik elke dag naar kantoor reis (foto's commuting) vond ik dat ik wel een massage verdiende! Bij entree wordt me uitgelegd dat ik op mijn buik op 1 van de massagebanken plaats kan nemen. Eindelijk een moment van ontspanning, eindelijk een moment van verwenning en verfrissing in deze 24-uursstad. Maar niks was minder waar! Een vrouwelijke versie van Bokito neemt plaats en zet aan: Armen als scheepskabels beginnen op me neer te slaan. Duimen als klinknagels boren zich in me. 1 voor 1 worden mijn ruggewervels uit elkaar gedraaid alsof ik een fout gemonteerde IKEA-kast ben! En toen ik dacht dat ik het ergste achter de 'rug' had, toen ging het pas beginnen!! Met ellebogenwerk waarvan zelfs Armstrong af zou stappen wordt ik van een gewervelde tot een weekdier getransformeerd. Deze dame hoort niet in een massagesalon thuis, maar in een dwangbuis! Zij zou in ieder geval niet misstaan in de collectie duimschroeven en de raddraaien van het Praags Martelmuseum!!
De lenigheid waar ik nu als weekdier over beschik komt mij in ieder geval van pas bij salsa. En over salsa gesproken: Er zijn een aantal subculturen in de wereld die vrij universeel zijn. En salsa is er 1 van: ook hier gelakte 'two-tones', strakke pantalons en natuurlijk stretch-overhemden die halfopen zijn zodat er een geborstelde kokosmat tentoon gespreid kan worden. En degenen zonder borsthaar hangen er een ketting met olifantenslagtand ter vervanging (foto's salsa). Ik pas dus niet in het profiel van 'Rico Suave' omdat ik weiger concessies te doen. Afgetrapte vans, een kapotte short en een verbleekte T-shirt doen het gewoonweg niet bij deze mensen. Maar ach...ik hou m'n zelfvertrouwen op peil met de complimenten die ik in ieder geval nog voor m'n bos krullen krijg. (foto's salsa Garrick)
Verder is het dus business as usual: 4 dagen per week naar de Presidential Commission on Good Governance. Enne, zoals jullie (Steven) al wijs opmerkten: Misschien heeft Curacao wel harder een Commission on Good Governance nodig dan de Filippijnen gezien de politieke benoemingen: http://amigoenieuws.com/index.php?option=com_content&view=article&id=2938%3Akabinet-kiest-voor-politieke-benoemingen&Itemid=136 . Maar ik vind dat het zo hoort te gaan. Onze volksvertegenwoordiging is namelijk tenminste een blauwdruk van ons volk. Niet net als in NL waar de academici en promovendi uit Wassenaar proberen uit te leggen hoezeer ze zich wel niet zogenaamd kunnen inleven in de sores van de arbeiders. Dus nogmaals: de Curacaose regering mag van mij doorgaan hiermee want dit is hoe wij Antillianen namelijk zijn. Maar van de naam Peter Stuyvesant College blijven ze af! Want waar zouden we zijn zonder de eeuwige Radulphus College - Peter Stuyvesant College rivaliteit?
dames en heren, het was me weer eens een waar genoegen.
Ik groet U allen.
Garrick
Laatst heb ik voor de verandering even Rotterdamnieuws opgezocht. En ik moet eerlijk zeggen bij het zien van de Delftse poort: opeens miste ik Rotterdam. En dit ondanks het feit dat er weinig steden zijn die zou grauw zijn als de 'Motorcity' van Nederland. Als je aankomt op CS sta je midden in een bouwput, kan het erger? Jazeker, want vroeger kwam je midden in een soort strafkamp aan waar je zo snel mogelijk weg wilde. Was dat wat onze ongekroonde minister-president Wilders voor ogen heeft met tuigdorpen? Een aggresieve sfeer, bittere gezichten, dealers in de hoek waar die ene vierkante meter is die de camera's niet dekken. Weinig steden in Nederland die zo boos kunnen kijken als Rotterdam!
Maar van alle steden die ik bezocht heb vind ik dat Rotterdam nog het meeste op Manila lijkt. 'Huh?', 'Wat?' hoor ik jullie zeggen, maar jullie hebben het goed gehoord. Rotterdam is weliswaar een havenstad, dus zou de vergelijking met Singapore of Shanghai niet misstaan. Of als immigrantenstad de vergelijking met Parijs of Hongkong. Maar gevoelsmatig zeg ik: Manila. Beide steden zijn namelijk plat gebombardeerd. En in beide gevallen hebben de beste architecten en stedebouwkundigen ter wereld een dode niet tot leven kunnen wekken.
En toch zijn er plekjes in de kille ledematen van Rotterdam, waar zich een warme ader dicht onder de huid bevindt: Dizzy, Tiki bar, Hemingway, Warung Mini, King Foeng, Cinerama, Rotown. Zo ook in Manila: als toerist zie je alleen de toeristische wijk. Maar nu ik in een woonwijk zit en met Manilenos op stap ga kom ik op andere plekken: Voetbal boven op een flatgebouw, futsalworkshops met een NGO voor straatkinderen, reggae en soul gigs in een omgetoverde garage met artgalleries, Spaanse arthouse movies in een leslokaal. Net als bij Rotterdam moet je de schurftlaag eerst afkrabben, maar daarna zie je wel stukjes gave huid!
Van de jongens waarmee ik wekelijks voetbal is een aantal architect. En als iemand me een andere bril kan geven om naar een stad te kijken dan zijn het wel architecten. Gisteren stond dus in het teken van een photowalk door de oude wijken van Manila inclusief een introductie in esthetica. Met trots worden me Art-deco, neo-klassieke, postmoderne gebouwen aangewezen. De Amerikaanse stedenplanners hadden een visioen met Manila als Amerikaanse hoofdstad in de Oost (lees: als vooruitgeschoven post t.b.v. monopoly). Dus werden parken en gebouwen a la Capitol Hill (Washington) aangelegd. Verder volop art deco die de Amerikanen hebben neergezet (foto's architectuur). Met een uiterste inspanning pers ik m'n beperkte architectonische kennis eruit (Loentje, tnx!) aangevuld met wat ontwerpen in Rotterdam. Ja, ook deze jongens zijn namelijk bezeten van Nederlandse architecten als Koolhaas, Mecanoo en MVDRV. En ik heb het idee dat wij in NL zo nuchter zijn dat 'Dutch Design' in het buitenland vele malen meer wordt gewaardeerd dan bij onszelf. In ieder geval kom ik niet vaak een groep buitenlanders tegen die meer geinteresseerd is in 010 dan in 020!!
'My block' hier in Manila heeft verder alles wat m'n hartje begeert. Vergeleken met de Hypermarkt om de hoek is de AH XXL in NL maar een veredelde buurttoko (foto XXL). Verder in de straat ook een low-budget mall, lokale eettentjes (foto warungs) aan huis en.....een kleine schattige massagesalon naast de deur! Normaal gesproken ben ik te gierig om hier geld aan uit te geven, maar nu ik elke dag naar kantoor reis (foto's commuting) vond ik dat ik wel een massage verdiende! Bij entree wordt me uitgelegd dat ik op mijn buik op 1 van de massagebanken plaats kan nemen. Eindelijk een moment van ontspanning, eindelijk een moment van verwenning en verfrissing in deze 24-uursstad. Maar niks was minder waar! Een vrouwelijke versie van Bokito neemt plaats en zet aan: Armen als scheepskabels beginnen op me neer te slaan. Duimen als klinknagels boren zich in me. 1 voor 1 worden mijn ruggewervels uit elkaar gedraaid alsof ik een fout gemonteerde IKEA-kast ben! En toen ik dacht dat ik het ergste achter de 'rug' had, toen ging het pas beginnen!! Met ellebogenwerk waarvan zelfs Armstrong af zou stappen wordt ik van een gewervelde tot een weekdier getransformeerd. Deze dame hoort niet in een massagesalon thuis, maar in een dwangbuis! Zij zou in ieder geval niet misstaan in de collectie duimschroeven en de raddraaien van het Praags Martelmuseum!!
De lenigheid waar ik nu als weekdier over beschik komt mij in ieder geval van pas bij salsa. En over salsa gesproken: Er zijn een aantal subculturen in de wereld die vrij universeel zijn. En salsa is er 1 van: ook hier gelakte 'two-tones', strakke pantalons en natuurlijk stretch-overhemden die halfopen zijn zodat er een geborstelde kokosmat tentoon gespreid kan worden. En degenen zonder borsthaar hangen er een ketting met olifantenslagtand ter vervanging (foto's salsa). Ik pas dus niet in het profiel van 'Rico Suave' omdat ik weiger concessies te doen. Afgetrapte vans, een kapotte short en een verbleekte T-shirt doen het gewoonweg niet bij deze mensen. Maar ach...ik hou m'n zelfvertrouwen op peil met de complimenten die ik in ieder geval nog voor m'n bos krullen krijg. (foto's salsa Garrick)
Verder is het dus business as usual: 4 dagen per week naar de Presidential Commission on Good Governance. Enne, zoals jullie (Steven) al wijs opmerkten: Misschien heeft Curacao wel harder een Commission on Good Governance nodig dan de Filippijnen gezien de politieke benoemingen: http://amigoenieuws.com/index.php?option=com_content&view=article&id=2938%3Akabinet-kiest-voor-politieke-benoemingen&Itemid=136 . Maar ik vind dat het zo hoort te gaan. Onze volksvertegenwoordiging is namelijk tenminste een blauwdruk van ons volk. Niet net als in NL waar de academici en promovendi uit Wassenaar proberen uit te leggen hoezeer ze zich wel niet zogenaamd kunnen inleven in de sores van de arbeiders. Dus nogmaals: de Curacaose regering mag van mij doorgaan hiermee want dit is hoe wij Antillianen namelijk zijn. Maar van de naam Peter Stuyvesant College blijven ze af! Want waar zouden we zijn zonder de eeuwige Radulphus College - Peter Stuyvesant College rivaliteit?
dames en heren, het was me weer eens een waar genoegen.
Ik groet U allen.
Garrick
-
20 Februari 2011 - 09:56
Q:
Hey kerel!
Leuk verhaal man! Grappig om te zien hoe je een ander beeld van Manilla kan krijgen doordat je met de architecten op stap bent gegaan! De verschillende bouwstijlen zijn bijzonder. Ook leuk om te zien dat een van de gebouwen veel gelijkenissen vertonen met cinelandia op Curacao!
Jammer dat je zo gemarteld bent geweest door de Filipijnse bokito! Moest er zo om lachen toen ik het had gelezen hahahha... gelukkig geen suprise ' happy end' !Ben je nog een beetje in vorm met voetballen of hebben de architecten jou helemaal ingemaakt? Als je terug bent doen wij weer een toernooitje bij de Mullerpier of misschien nog leuker met de Bazozogroep een zaal huren! Hoe Dan ook jij mag kiezen! Wederom een mooi geschreven verhaal! Groetjes uit Gouda!
Q -
20 Februari 2011 - 13:41
Emek:
Had je geen foto van die bokito kunnen plaatsen?! Haha geweldige belevenis. Je hebt even ervaren hoe is om als ongewervelde door het leven te gaan.
Die foto's van de forensen zijn echt bizar. Dat is pas druk. Ik benieuwd hoe de ochtend radio klinkt daar als ze file's melden daar. "We hebben vandaag een record file, 1000 km, kortste in 2 jaar."
Veel plezier
P.s. Leuke dame dans je mee... ze zien je daar wel zitten ;-) -
20 Februari 2011 - 13:57
Kris:
Jackson, nog een keer met veel plezier en gelach je blog doorgenomen.
Ik zeg het je altijd, maar moet het otch nog een keer benadrukken: je volgende job ->
COLUMNIST
als het geen baan wordt, dan maar een hobby. Helaas moeten we weer enkele dagen wachten voor de volgende blog. en over een paar maanden is het afgelopen.
Anyways, het was gezellig om weer van je te horen.
Enjoy en we verwachten tenminste een kleine rondleiding van je van Bangkok !!! -
21 Februari 2011 - 14:07
Tinichiline:
Garr,
Jeetje jongen wat goed kan je schrijven. Je neem me helemaal mee in je verhaal.
Wat jammer zeg van Bokito. Hhah ik dacht juist dat je lekker massages daar kan krijgen.
Hey pero Garr bo parse un hippy asina ku bo kabei hhahaha.
Anto bo tin rason mester sigui kansa e hende nan di Stuyvesant paso Radulphus ta miho hahahah.
Tot snel . -
22 Februari 2011 - 12:18
Natalie:
Garrick, Tini en Kris hebben gelijk; je schrijft superleuk!
Fijn dat je het zo naar je zin hebt en van je reis geniet.
Keep it up ;) -
24 Februari 2011 - 07:26
Eddieeeeeeee:
G!
Alles rustig in Manila lees ik. Bijna dacht ik ff dat je mn mooie stad ging afkraken, maar ik zie dat het Rotterdamvirus je nog steeds niet (lees nooit gaat) losla(a)t(en)! In plaats dat je je omgeving vergelijkt met Cura is de eerste neiging het met Rotterdam te vergelijken.. heel goed! Ben het wel met je eens trouwens dat Shanghai en Hong Kong, ondanks dat het havensteden zijn, niet te vergelijken zijn met Rotjeknor.
Toch doe je iets niet goed. Je gaat toch niet een massagesalon in zonder ff te kijken wie de massage geeft? Ik heb nu echt een beeld voor me van een uberbehaarde op Bokito lijkende rond ton met armen die doen denken aan de tuien van de Erasmusbrug. hahahaha Ben je lekker klaar mee!
als je terug bent gaan we je maar eens een nieuwe rondleiding door Rotterdam geven. Ik lees dat je nog onvoldoende hebt verkend en ontdekt!
laterzzzz -
25 Februari 2011 - 17:53
Mirjam:
Hey Garrick,
Vanuit 020.... Ja ja, ben weer thuis en heb me direct aangemeld voor je site. Heb ik nog een beetje het gevoel dat ik in de warmte zit.
Heb net wat verhalen van je gelezen. Helemaal leuk!!
Enjoy ze!
XM -
01 Maart 2011 - 09:57
Tanja:
Wow garrick! Via Marieke hoorde ik over je reis. De filipijnen staan in mijn top 3, dus ik ga even lekker bijlezen hoe jij het er vindt. Heel veel plezier enzo,
Groetjes uit het Rotterdamse,
-
13 April 2011 - 09:51
Moonshine 79:
I was curious about what you have to say about manila and I saw some of your interesting photos... especially the one you have of your salsa escapades. Hmmm... nice lady indeed you're dancing there. ;) Did she compliment you as well on your mop curls? :P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
