Back 2 Basic

Back to Basic….na 2 maanden in een metropolis als Manila is het terug naar het trekken door Z-O Azie. Dit betekent ook weer van hostel naar guesthouse en van bus naar trein. En natuurlijk elke dag weer nieuwe gezichten in de guesthouses. Ik moet zeggen dat in travellersland je als Antilliaan uit het Caribisch gebied nog enige status geniet. Iemand van een klein, idyllisch, tropisch eiland spreekt toch tot de verbeelding van wereldreizigers. Hoe anders is dat als je de Nederlandse pers erop naslaat….

Ik dwaal weer af naar politiek…. Terug naar het reizen. Reizen is elke dag nieuwe mensen leren kennen. En waar vind je meer ‘comraderie’ dan in backpackersland? Het lijkt wel alsof iedereen elkaar al jaren kent. Met Amerikaanse oppervlakkigheid treed ik dan ook mijn mede-tavellers tegemoet en doe ik alsof ik hun lang-gezochte beste vriend ben. De travellers in Myanmar hebben echter 1 voordeel: de gemiddelde toerist hier is toch de wat serieuzere backpacker en niet de feestende Flashpacker. En toch worden de types een beetje een cliché. Zoals 1) een 45-jarige Belg die ik in Yangon tegenkwam die er maar niet genoeg van kreeg zichzelf te horen. Hij weigerde te stoppen mij te vertellen waar ie allemaal geweest is en zag zichzelf als de reincarnatie van Livingstone :-/. Of 2) die Canadees die zijn eigen blog zo de bomb vond en mij verplichtte deze te bezoeken. Of 3) een Mexicaan die na twee jaar reizen niet anders kon dat het socialisme de hemel in te prijzen. Normaliter ben ik ‘in denial’, maar ik moet bekennen dat op een onachtzaam moment ik mezelf best in deze mensen herkende….. Maar gelukkig doe ik niet hetzelfde als zij! :)

Back 2 Basic betekent verder op stap met je mede-traveller voor wat sightseeing. De ene keer met wat, lame maar zeggen, ‘Angelsaksen’ (NL, CAN, UK). De andere keer met Latinos (ESP, VEN, MEX). Deze laatste hebben trouwens de gave samen te klonteren met alles wat Spaans spreekt…hoezo integreren?? :) (@ Tini& Miguel, herkenbaar?). Maar als ik tijdens deze trips eerlijk observeer moet ik hier toch een lans breken voor ons Antillianen. Ik ken namelijk geen enkel volk dat toch heel gemakkelijk een klik kan maken met de mensen uit alle windstreken van de wereld. Stijf, relax, blank en zwart en alles daar tussenin. (foto’s sightseeing) Als Nederland slim is, laat ze deze skills van haar koninkrijksgenoten uit de ‘West’ niet onbenut! Ik zie het nu al voor me: Antillianen als uber-lobbyisten v/d Nederlandse overheid!! Oftewel Rutte krijgt cursus zakelijk flirten van 1 van ons!!!

Back 2 Basic betekent ook de ontberingen weer tegemoet gaan. Een kamer delen met boomlange Mexicaan die een vieze rash heeft opgelopen. Zijn rug leek wel alsof een Portugees oorlogsschip erover heen gegaan was. Of terugkomen in je guesthouse en iets zoals donkere balletjes aantreffen in je bed. Zijn dat nou muizekeutels?? Paranoia slaat spontaan toe……letterlijk achter elke boom (van een kerel) schuilen ongedierte, parasieten en bacterien. Gelukkig valt dat allemaal reuze mee. Alleen die hagedisse-drol die vanochtend in mijn thee dreef was toch echt wel echt.

Back 2 Basic is voor mij als solo-reiziger trouwens ook Back 2 Solitude. De dagen met de koerende tortellini’s (de Samsons) waren superb. Maar in je eentje reizen is ook heerlijk. Lekker lezen, lekker observeren, lekker staren (foto’s Mandalay & Bagan). In Bangkok had ik van Tini als natuurlijk delirium een boek van Paolo Coelho meegekregen. En mocht het me te zweverig worden dan ik heb ook een droog economisch boek gekocht om de verruimde geest te temmen.

Wat kan ik verder vertellen over Myanmar? De lokalen hier houden erg van voetbal (foto's voetbal). Ze spelen het zelf niet, maar als ik zeg dat ik uit Nederland kom dan is het al gauw: Do you like ‘Kwiet’ (Kuyt) or ‘Vapuzie’ (Van Persie)…hahah…(foto Kuyt)….en verder zou ik zeggen: geniet van de foto’s! Ik kan wel 100 uploaden van de meest wonderlijke bezienswaardigheden, maar ik beperk me tot enkelen

Buenos!

Thnx voor de vele berichten!

Cheers!