Strange Fruit

http://www.youtube.com/watch?v=h4ZyuULy9zs

"Eastern soil contains strange fruit.....blood on the ground and blood on the root"

Zoals ik al zei: Laos was dus met de grond gelijkt gemaakt tijdens de Secret War (het Lao-gedeelte v/d Vietnamoorlog) en dagelijks ondervinden de mensen hier nog de gevolgen ervan. Ondanks het feit dat Laos als neutraal gebied was verklaard door de Westerse landen gooiden de Amerikanen 230 miljoen (!!!) bommen hier op het land in de hoop een aantal communisten of Vietnamezen te raken. Dit alles zonder medeweten van het Amerikaans Congres, de pers of het Amerikaans volk. (mais l'histoire se repete: Irak, Guantanamo en nu Assange??). Om het wat tastbaarder te maken: 500 kilo explosieven per inwoner. Ongeveer 30% van die bommen zijn niet afgegaan en het toeval wilt dat vele van deze bommen clusterbommen zijn die dus in de lucht uiteenvallen in ongeveer 700 granaten ter grootte van een tennisbal (foto). Deze zitten dus hier nog in de grond en om de zoveel tijd ploegt een boer erop of pakken kinderen ze omdat het op een vrucht lijkt, op een bal lijkt of gewoon omdat ze mamma helpen met geld verdienen (scrap metal uit de oorlog levert ongeveer 0,25 eu op per kilo). De gevolgen wil je niet weten of zien....(in het informatiecentrum werken mensen met wie dit gebeurde. Dit zijn de 'gelukkigen', want die hebben tenminste nog leven en werk).

Tijdens mijn bezoek aan Phonsavan waren de bomkraters overal in de rijstvelden en langs de wegen te zien (zie ook foto bomkraters vanuit vliegtuig). In de dorpen in dit gebied worden oude lege bommen verder gebuikt als palen, bbq-grill, voederbak etc. Mijn schattige onschuldige 50-jarige guesthouse-eigenaresse heeft trouwens een collectie oude bommen in haar woonkamer waar zelfs Ahmedinejad jaloers op zou zijn! Hier in dit dorp wordt, in tegenstelling tot de rest van Laos, in elk restaurant een documentaire over de oorlog aangeboden. 1 van de documentaires werd trouwens aangeboden door de zoon van een communistische guerilla-strijder. Het gaf me een beetje het Suriname-gevoel. Een land verscheurd door de oorlog, waar de verschillende partijen die de oorlog hebben meegemaakt elkaar nog gewoon tegen het lijf lopen in het dagelijks leven........Voor de liefhebbers van documentaires over de 'Secret War' van de Amerikanen (i.i.g. Slurpy, Walter schat ik zo in...):"The Most Secret Place on Earth", "Bombies", "On war". Het interessante aan dit volk is dat men een streep onder het verleden kan zetten en keihard werkt voor een beter vooruitzicht. Niemand klaagt over alle onrecht (waarom moet ik nu aan Antillianen en de slavernij denken???). Het onderwerp wordt niet eens aangeroerd als er niet expliciet om gevraagd wordt. Ze kunnen er soms zelfs om lachen en maken van een nood een deugd (foto crater restaurant & guesthouse). Nic Moller (Avila) laat in ieder geval zijn licht op het Antilliaans sentiment schijnen: http://www.amigoe.com/artman/publish/artikel_82274.php .

Ik ben inmiddels in Pakse (Zuid Laos) aangekomen en heb ondertussen o.a. wat watervallen opgezocht (foto Tad Fan, vallen in de categorie magisch!). Ook hier in Pakse heb ik weer een andere guesthouse en alhoewel ze allemaal simpel en basic zijn heeft elke weer z'n eigen charme. Je gaat het waarderen zeg ik je....De ene keer heb je warm water, de andere heeft een klamboe of tenminste een douche ipv een ton met water. Laatst had ik eentje die helemaal niks had, maar wel een hele aardige eigenaar die Frans sprak. Hij hing nog een hangmat voor me op. 'Avec mon Francais charbonnais' heb ik hem laten weten dat ik dat wel zie zitten. Maar liefdadigheid heeft natuurlijk ook z'n prijs! Nadere inspectie van de badkamer de volgende dag leerde mij dat het onder de opgedroogde bloedspetters zat!! Ik verdenk deze aardige Lao er dan ook van deze 'cabana' als slachthuis voor zijn kippen te gebruiken tijdens het laagseizoen!!!

Goed mensen...dat was een korte update over mijn 'beslommeringen' met de Lao! Nog bedankt voor alle kerstwensen! Ik vond het erg leuk ze te krijgen (had helaas geen das of kerk binnen handbereik)! Kerst werd dan ook niet eens gevierd onder de reizigers, het was voor de meesten letterlijk another day at the 'office'. Ik ben nu al enkele dagen op 4 Thousand Island (meer daarover de volgende keer!). Een update'je: 5 januari vlieg ik naar de Filippijnen (helaas geen Java. Ed, sorry!). Ik zal daar tot eind Januari rondtrekken en een oom van me (Anthony) komt ruim twee weken over om mij aan het handje mee te nemen ;-). Voor degenen die hem nog niet kennen: Een jongere broer van m'n ma, amateurfotograaf, cameraverzamelaar en een zachtaardige goedzak. Was in zijn vorig leven Bedrijfseconoom en Telecom-ingenieur, maar gaat tegenwoordig door het leven als Tai Chi-leraar. Wie weet brengt deze periode met hem mij ook zo'n carriereswitch!! Houdt dus in dat ik Cambodja en de magie van Angkor Wat skip (Ed, nu zal je wel helemaal teleurgesteld zijn in me). Maar als goedmakertje heb ik dus een klein zusje van Angkor in Lao opgezocht :-) (zie foto Wat Phu) - net als Angkor ook een Kmher-ruine.

Felis anja nobo (gelukkig nieuwjaar) guys & girls!

Ps Niet alleen de liefhebbers van contemporary history, maar ook van black awareness komen aan hun trekken (Loentje, Thalonius, Slurp, Jordan and the rest of my niggas & niggerettes!)...verdiep je in het liedje Strange Fruit....
Ps @ Slurpy: nogmaals Pabien met je birthday. Heppie t nog gevierd? Je hebt de magische grens doorbroken en de weg vrijgemaakt voor ons!
Ps @ Terrence en andere fijnproevers: G...bewaar die Ayaca voor me: Laos is niet bepaald het land met een uitgebreide menukaart! Geef mij wat eten betreft maar Suriname of Maleisie!