Corte beschryvinge van het Eylandt Barbados
Door: garricknassy
Blijf op de hoogte en volg Garrick
02 April 2012 | Barbados, Bathsheba
Corte beschryvinge van het Eylandt Barbados en haar fyne havenen, bayen ende lacken:
Na een tijdje radiostilte op mijn reisblog is het nu weer tijd een verslag! Ik heb 3 weken vakantie op Curacao en ben hier rustig aan het bijtanken in een vertrouwde omgeving, waar de klok letterlijk lijkt te hebben stilgestaan. Valco NV verkoopt nog steeds analoge fotorolletjes. In Tiktak probeert de oude meneer Job me nog steeds CD’s aan te smeren. En de stroomvoorziening heeft nog steeds een stroboscopisch effect op de lampen in huis.
Om toch wat nieuws op te zoeken heb ik besloten tijdens deze 3 weken een tussenvakantie van 10 dagen naar Barbados en Trinidad in te lassen. Tropische eilanden. Gouden kusten. Groene bergkammen. En vooral geen haast! Dat laatste blijkt vooral, want de Bajaanse (Barbadiaanse) hosts op Couchsurfing nemen namelijk niet eens de moeite om mijn verzoeken uberhaupt te beantwoorden. En toen ik een guesthouse vanuit Curacao telefonisch besprak, was zelfs het reserveren en opschrijven van mijn naam teveel gevraagd: “Mister, just call me when you arrive in Barbados”. Ach, zie het maar als een charme….
Ik vloog via Trinidad naar Barbados met de Leeward Islands Air Transport (LIAT), een maatschappij die bekend staat om haar last-minute vertragingen en annuleringen. Maar is dat echt zo?! Mijn LIAT-vlucht vertrok een half uur eerder dan gepland om vervolgens ruimschoots te vroeg in Trinidad te landen! Mijn portie ‘Caribbean Flavor’ zou ik echter nog krijgen toen bleek dat LIAT op de vlucht Trinidad-Barbados 2 (!) extra tussenstops zonder vooraankondiging had ingelast! En tot overmaat van ramp werd ik, eenmaal rond middernacht in Barbados aangekomen, ook nog eens uitgescholden door mijn vage guesthouse-eigenaar (“You’re wasting my time! Don’t get me started!”). Ik had het namelijk gewaagd om deze onguur uitziende kerel ter check te vragen wie hij was toen hij me van het vliegveld ophaalde. De volgende ochtend heb ik, ondanks het feit dat zijn guesthouse aan een ydellisch strand ligt, gelijk de bus naar de andere, dunbevolkte, kant van het eiland genomen. De paradox is namelijk dat deze Antilliaan niet van stranden houdt.
Ik zit nu aan de dunbevolkte maar prachtige Oostkant van Barbados (vergelijkbaar met Westpunt op Curacao) in een cottage bij een Bajan in de tuin. Hier tenminste geen onbeschofte guesthouse-eigenaren, maar superaardige mensen, enkele surfers…en veel rasta’s. Het lijkt alsof de driekwart van de mannelijke bevolking dreadlocks heeft. En waar ik in Azie al uitvoerig berichtte over de ‘Sexpacker’ (Westerse sextoeristen): die heb je hier ook in grote getale. Links en rechts zie ik op dit eiland bejaarde Westerse tantes met jonge rasta’s rondhuppelen!
Over Barbados heb ik, eerlijk gezegd, niet veel te melden. Ik relax hier meestal op mijn porch, uitkijkend over de schuimende golven van de Atlantische Oceaan (foto). Hieronder toch maar wat weetjes over Barbados: Barbados is kwa grootte vergelijkbaar met Curacao (431km2) en heeft twee keer zoveel inwoners (285.000). De Westkant is erg stedelijk en erg toeristisch. De oude koloniale hoofdstad aan de Westkant heb je echter na een halve dag al gezien. Wat dat dat betreft heeft Willemstad echt veel meer te bieden. De Oostkant is dunbevolkt en heeft pittoreske dorpjes hier en daar op de kliffen, uitkijkend over de Atlantische oceaan. Je hebt verder hier op dit eiland wel zo’n 60 hagelwitte stranden verspreid over het hele eiland (beetje als Aruba, maar dan opgeknipt in kleine stranden). Maar kwa landschap en vegetatie is het best eentonig: Gras, suikerriet en blackbelly sheep is hetgeen de klok slaat. De gemiddelde Bajan is erg aardig en erg relaxed. En als ‘fellow-Caribbean’ heb ik in ieder geval een streepje voor op de andere toeristen. Daarnaast moet ik ook eerlijk zeggen dat het mijn Creools bloed sneller doet stromen wanneer zelfs donkere creoolse rasta’s mij aanspreken met “Afro-kid”. Hieruit blijkt wel dat het Caribisch gebied voor mij niet staat voor Zon, Zee & Strand. Het Caribisch gebied staat voor de dynamiek die het verleden ons brengt. Zullen deze 10 dagen mij de ruimte bieden om onder te dompelen in deze dynamiek???
Garrick
ps: hieronder een aantal foto’s voor het beeld. Mijn volgende post gaat over Trinidad!
Na een tijdje radiostilte op mijn reisblog is het nu weer tijd een verslag! Ik heb 3 weken vakantie op Curacao en ben hier rustig aan het bijtanken in een vertrouwde omgeving, waar de klok letterlijk lijkt te hebben stilgestaan. Valco NV verkoopt nog steeds analoge fotorolletjes. In Tiktak probeert de oude meneer Job me nog steeds CD’s aan te smeren. En de stroomvoorziening heeft nog steeds een stroboscopisch effect op de lampen in huis.
Om toch wat nieuws op te zoeken heb ik besloten tijdens deze 3 weken een tussenvakantie van 10 dagen naar Barbados en Trinidad in te lassen. Tropische eilanden. Gouden kusten. Groene bergkammen. En vooral geen haast! Dat laatste blijkt vooral, want de Bajaanse (Barbadiaanse) hosts op Couchsurfing nemen namelijk niet eens de moeite om mijn verzoeken uberhaupt te beantwoorden. En toen ik een guesthouse vanuit Curacao telefonisch besprak, was zelfs het reserveren en opschrijven van mijn naam teveel gevraagd: “Mister, just call me when you arrive in Barbados”. Ach, zie het maar als een charme….
Ik vloog via Trinidad naar Barbados met de Leeward Islands Air Transport (LIAT), een maatschappij die bekend staat om haar last-minute vertragingen en annuleringen. Maar is dat echt zo?! Mijn LIAT-vlucht vertrok een half uur eerder dan gepland om vervolgens ruimschoots te vroeg in Trinidad te landen! Mijn portie ‘Caribbean Flavor’ zou ik echter nog krijgen toen bleek dat LIAT op de vlucht Trinidad-Barbados 2 (!) extra tussenstops zonder vooraankondiging had ingelast! En tot overmaat van ramp werd ik, eenmaal rond middernacht in Barbados aangekomen, ook nog eens uitgescholden door mijn vage guesthouse-eigenaar (“You’re wasting my time! Don’t get me started!”). Ik had het namelijk gewaagd om deze onguur uitziende kerel ter check te vragen wie hij was toen hij me van het vliegveld ophaalde. De volgende ochtend heb ik, ondanks het feit dat zijn guesthouse aan een ydellisch strand ligt, gelijk de bus naar de andere, dunbevolkte, kant van het eiland genomen. De paradox is namelijk dat deze Antilliaan niet van stranden houdt.
Ik zit nu aan de dunbevolkte maar prachtige Oostkant van Barbados (vergelijkbaar met Westpunt op Curacao) in een cottage bij een Bajan in de tuin. Hier tenminste geen onbeschofte guesthouse-eigenaren, maar superaardige mensen, enkele surfers…en veel rasta’s. Het lijkt alsof de driekwart van de mannelijke bevolking dreadlocks heeft. En waar ik in Azie al uitvoerig berichtte over de ‘Sexpacker’ (Westerse sextoeristen): die heb je hier ook in grote getale. Links en rechts zie ik op dit eiland bejaarde Westerse tantes met jonge rasta’s rondhuppelen!
Over Barbados heb ik, eerlijk gezegd, niet veel te melden. Ik relax hier meestal op mijn porch, uitkijkend over de schuimende golven van de Atlantische Oceaan (foto). Hieronder toch maar wat weetjes over Barbados: Barbados is kwa grootte vergelijkbaar met Curacao (431km2) en heeft twee keer zoveel inwoners (285.000). De Westkant is erg stedelijk en erg toeristisch. De oude koloniale hoofdstad aan de Westkant heb je echter na een halve dag al gezien. Wat dat dat betreft heeft Willemstad echt veel meer te bieden. De Oostkant is dunbevolkt en heeft pittoreske dorpjes hier en daar op de kliffen, uitkijkend over de Atlantische oceaan. Je hebt verder hier op dit eiland wel zo’n 60 hagelwitte stranden verspreid over het hele eiland (beetje als Aruba, maar dan opgeknipt in kleine stranden). Maar kwa landschap en vegetatie is het best eentonig: Gras, suikerriet en blackbelly sheep is hetgeen de klok slaat. De gemiddelde Bajan is erg aardig en erg relaxed. En als ‘fellow-Caribbean’ heb ik in ieder geval een streepje voor op de andere toeristen. Daarnaast moet ik ook eerlijk zeggen dat het mijn Creools bloed sneller doet stromen wanneer zelfs donkere creoolse rasta’s mij aanspreken met “Afro-kid”. Hieruit blijkt wel dat het Caribisch gebied voor mij niet staat voor Zon, Zee & Strand. Het Caribisch gebied staat voor de dynamiek die het verleden ons brengt. Zullen deze 10 dagen mij de ruimte bieden om onder te dompelen in deze dynamiek???
Garrick
ps: hieronder een aantal foto’s voor het beeld. Mijn volgende post gaat over Trinidad!
-
01 April 2012 - 19:48
Do:
Leuk dat je ook nu tijdens een kortere trip je reisblog bij houdt! Veel plezier nog op de verschillende eilanden! x -
02 April 2012 - 02:56
Nic:
Haha leuk gak! Lees dit nu. Morgen ff bijpraten hoe de rest van je vacay in vacay was hihi? -
02 April 2012 - 07:28
Ed:
Adviseer je daar ook nog of ben je alleen maar op vakantie? Volgens mij kan Barbados wel een beetje budgetfinanciering gebruiken. Maar ziet er allemaal leuk uit, dus veel plezier verder!! -
02 April 2012 - 07:31
Emek:
Goed om weer van je te lezen Garrick! -
02 April 2012 - 07:59
Wiets:
Ha Garrick, leuk om iets van je te horen via je blog. Hele fijne dagen nog! X -
02 April 2012 - 19:42
Carroll-jr:
Hey Swa,
kan je me niet even waarschuwen als je de volgende keer weer op zoek naar je roots gaat? Trinidad staat ook nog op mijn lijstje. Vergeet je machete niet anders wordt je beroofd door de rasta's (Uncle Bat dixit). Veel plezier! -
02 April 2012 - 19:44
Carroll-jr:
Slechte timing swa, ook nog dik te laat voor carnaval -
02 April 2012 - 21:23
Freddie:
Hee goed verhaaltje weer om te lezen zo tussen de werkemails door, man. Niet te lang in het verleden blijven hangen hè ;-) -
07 April 2012 - 15:13
Q:
Hey afro-kid!
Goed om weer een reisverslag van je te lezen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
